شوش، نگین باستانی خوزستان؛ شهری فراترازتخت‌جمشید

در مقاله قبلی درباره مناطق دیدنی بوشهر جاذبه‌هایی متفاوت در جنوب ایران صحبت کردیم در این مقاله قصد داریم درباره شوش، نگین باستانی خوزستان؛ شهری فراترازتخت‌جمشید صحبت کنیم. 

وقتی نام ایران را در تاریخ تمدن‌های باستانی مرور می‌کنیم، بسیاری از ذهن‌ها مستقیم به تخت‌جمشید، پرسپولیس یا پاسارگاد می‌رود. اما در دل جلگه‌های گرم و پهناور خوزستان، شهری نهفته که پیش از این امپراتوری‌ها شکل گرفت، شکوفا شد و قرن‌ها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز قدرت، مذهب و فرهنگ در جهان باستان ایفای نقش کرد. این شهر، شوش است؛ شهری که قدمتش به بیش از ۴ هزار سال پیش از میلاد بازمی‌گردد و شاید بتوان آن را نه‌فقط هم‌سنگ، بلکه گاه برتر از تخت‌جمشید دانست.

شوش، تنها یک سایت تاریخی نیست. این شهر، قلب تپنده‌ای از تاریخ زنده‌ی ایران است که در آن لایه‌لایه‌ی تمدن، از ایلامی‌ها تا هخامنشیان، از سلوکیان تا اسلامیان، در کنار هم زیسته‌اند. برخلاف تخت‌جمشید که نماد شکوه امپراتوری و معماری سلطنتی است، شوش شهری است که واقعیت زندگی، مذهب، جنگ، دیپلماسی و حتی مقاومت در آن نفس می‌کشیده است. در این مقاله، شوش را آن‌طور که هست و شایسته است خواهیم دید؛ شهری فراتر از اسطوره‌ها.

شوش؛ مهد تمدن دردل خوزستان

شوش در استان خوزستان و در کنار رودخانه‌ی کرخه واقع شده است. این موقعیت جغرافیایی، آن را به پلی میان تمدن‌های بین‌النهرین و فلات ایران تبدیل کرده بود. شهر شوش، ابتدا در دوره‌ی ایلامیان رشد کرد و به‌عنوان مرکز سیاسی و مذهبی آن‌ها شناخته شد. بعدها داریوش بزرگ، این شهر را به‌عنوان یکی از پایتخت‌های امپراتوری هخامنشی برگزید و با ساختن کاخ‌هایی همچون آپادانا، آن را به اوج شکوه رساند.

برخلاف بسیاری از شهرهای باستانی که در دوره‌ای متروک شدند، شوش در طول تاریخ بارها احیا شد و تا دوران اسلامی نیز نقش کلیدی خود را حفظ کرد.

کاخ آپادانا؛ شکوه هخامنشی دردل خاک

یکی از برجسته‌ترین نمادهای تاریخی شوش، کاخ آپادانا است. این کاخ به دستور داریوش بزرگ ساخته شد و با تالار ۷۲ ستونی خود، نمادی از قدرت و عظمت امپراتوری هخامنشی به شمار می‌آمد.

ستون‌ها با سرستون‌های گاو دوسر، آجرهای لعاب‌دار با طرح‌هایی از سربازان، نمادها و گل نیلوفر آبی، از نظر زیبایی و ظرافت، چیزی کم از تخت‌جمشید نداشتند. بخش‌های زیادی از تزیینات این کاخ اکنون در موزه لوور پاریس و موزه شوش نگهداری می‌شوند.

چغازنبیل؛ نیایش‌گاه ایلامیان

در حدود ۳۰ کیلومتری شوش، زیگورات چغازنبیل قرار دارد. معبدی پلکانی با معماری شگفت‌انگیز که در قرن سیزدهم پیش از میلاد توسط پادشاه ایلامی اونتاش ناپیریشاساخته شد.

این زیگورات برای پرستش خدای ایلامی، اینشوشیناک، ساخته شده بود و هنوز هم یکی از برجسته‌ترین بناهای مذهبی پیش از زرتشتی در ایران به شمار می‌آید. چغازنبیل نخستین اثر ثبت‌شده ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو است.

قلعه شوش؛ سایه‌ی فرانسوی‌ها برخاک باستان

قلعه شوش یا قلعه آکروپل، بنایی سنگی است که توسط هیئت باستان‌شناسی فرانسه در اواخر دوره قاجار ساخته شد. هدف از ساخت آن، ایجاد مرکز حفاری، اسکان باستان‌شناسان و انبار آثار تاریخی بود.

متأسفانه آجرهای این قلعه از خرابه‌های باستانی مانند آپادانا برداشته شدند که خود، بخشی از تخریب میراث فرهنگی محسوب می‌شود. اما امروز، همین قلعه نیز تبدیل به بخشی از تاریخ معاصر شوش شده است.

فهرستی ازگنجینه‌های شوش 

آکروپل شوش (تپه شاهی)

تپه‌ای باستانی با لایه‌های متعددی از تمدن ایلامی، هخامنشی، سلوکی و اسلامی. حفاری‌های آن نقش کلیدی در شناخت تمدن‌های نخستین ایران دارد.

موزه شوش

یکی از موزه‌های مهم ایران که آثار حفاری‌شده از منطقه را نگهداری می‌کند. سفالینه‌ها، سنگ‌نوشته‌ها و آجرهای لعاب‌دار بخشی از این مجموعه‌اند.

دروازه شوش

بقایای ساختاری ورودی که احتمالاً متعلق به کاخ سلطنتی یا یکی از مناطق مهم شهری بوده است. این دروازه در جریان کاوش‌های فرانسوی شناسایی شد.

محوطه باستانی شوش

منطقه‌ای گسترده با ده‌ها تپه تاریخی که نشانه‌های سکونت در آن به بیش از ۶۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. ترکیبی از بقایای معابد، کاخ‌ها و سکونتگاه‌های انسانی است.

کاخ اردشیر دوم

ساختمانی سلطنتی از دوران هخامنشی، واقع در نزدیکی کاخ آپادانا. معماری آن مشابه ساختارهای تخت‌جمشید بوده و بخشی از شکوه سلطنت هخامنشیان را به تصویر می‌کشد.

شهر زیرزمینی شوش

شبکه‌ای از راهروها و تونل‌ها که در برخی حفاری‌های مدرن کشف شده‌اند. احتمال می‌رود کاربرد امنیتی، دفاعی یا مذهبی داشته‌اند.

سردرباستانی شوش

ستون‌ها و سرستون‌هایی مشابه دروازه ملل در تخت‌جمشید که در کاوش‌های شوش به دست آمده‌اند. این ساختار نشان‌دهنده‌ی ارتباط معماری میان شوش و پارسه است.

 کانال‌های آبرسانی باستانی

شبکه‌ای از نهرها و کانال‌های پیچیده که برای هدایت آب از رودخانه کرخه به داخل شهر طراحی شده بودند. این سیستم‌ها بیانگر پیشرفت ایلامیان و هخامنشیان در مهندسی آب است.

کاخ شاوور

بقایای بنایی سلطنتی در نزدیکی رود شاوور که احتمالاً مربوط به دوره اشکانی یا ساسانی است. هنوز مطالعات دقیقی درباره آن در حال انجام است.

تپه رستم

تپه‌ای باستانی در محدوده شوش که آثاری از دوره‌های مختلف تاریخی در آن یافت شده است. حفاری‌های آن در حال حاضر نیز ادامه دارد.

محوطه مسجد جامع شوش

بنا شده بر پایه‌ی معماری اسلامی در دوره‌های متاخر، در کنار آثار باستانی قرار دارد. نمادی از امتداد زندگی مذهبی در یک شهر باستانی است.

آرامگاه دانیال نبی

یکی از مکان‌های زیارتی مهم در شوش که به پیامبری از دوران پیش از اسلام منسوب است. معماری آرامگاه با گنبد مخروطی‌اش، مورد توجه زائران ادیان گوناگون است.

چرا شوش کمتردیده شده؟

دلایل زیادی باعث شدند که شوش به اندازه‌ی شایسته در مرکز توجه گردشگری نباشد:

  • آب‌وهوای گرم خوزستان
  • کمبود زیرساخت‌های گردشگری
  • تمرکز رسانه‌ها بر مراکز مرکزی ایران

اما خوشبختانه در دهه اخیر، اقدامات مرمتی و توجه ویژه به میراث خوزستان، شوش را دوباره به نقشه گردشگری ایران بازگردانده است.

شوش امروز؛ شهری میان دوزمان

شوش فقط گذشته نیست؛ زندگی در آن همچنان جاری‌ست. مردم در کنار دیوارهای ۴ هزار ساله زندگی می‌کنند، بازار دارند، جشن می‌گیرند، و در سایه‌ی آثار باستانی، آینده می‌سازند. تجربه سفر به شوش، ترکیب عجیب و شگفت‌انگیزی از حال و گذشته است.

نتیجه‌گیری

شوش، شهری که زمانی پایتخت امپراتوری‌ها بود، امروز فرصتی برای بازنگری در تاریخ ایران است. این شهر نه تنها شایسته‌ی افتخار ملی، بلکه یکی از گنجینه‌های جهانی تمدن بشری است.

اگر می‌خواهید سفری داشته باشید که هم ذهن، هم روح و هم چشمان‌تان را غنی کند، شوش منتظر شماست؛ شهری فراتر از افسانه‌ها و نزدیک‌تر از آن‌چه فکر می‌کنید.

 

0
آمار بازدید
  • بازدیدکنندگان آنلاین 1
  • بازدید امروز 1
  • بازدید گوگل امروز 0
  • بازدیدکنندگان امروز 1
  • بازدیدکنندگان دیروز 1
  • بازدیدکنندگان هفتگی 3
  • بازدیدکنندگان ماهانه 11
قدرت گرفته از بلاگیکس ©